آیا رنگ های غذایی مضر هستند؟

به گزارش مجله سرگرمی، مجله پزشکی دکتر سلام/رنگ های غذایی مصنوعی در فراوری آب نبات، نوشیدنی های ورزشی و بعضی محصولات دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. حتی از آنها در مارک های خاص از ترشی، ماهی قزل آلا دودی، سس سالاد و داروها هم استفاده می گردد.

آیا رنگ های غذایی مضر هستند؟

طی 50 سال گذشته مصرف رنگ مواد غذایی مصنوعی 500 درصد افزایش یافته است و بچه ها بیشترین مصرف نماینده ها را شامل می شوند. ادعاهایی مبنی بر اینکه رنگ های مصنوعی باعث بروز عوارض جانبی جدی مانند بیش فعالی در بچه ها، سرطان و آلرژی می شوند مطرح شده است.

این موضوع بسیار بحث برانگیز است و نظرات ضد و نقیض بسیاری در خصوص ایمنی رنگ های مواد غذایی مصنوعی وجود دارد. به گزارش هلث لاین، این مقاله واقعیت را از داستان جدا می نماید.

رنگ های غذایی چیست؟

رنگ های خوراکی مواد شیمیایی هستند که برای تقویت ظاهر غذا در فراوری آنها استفاده می گردد. قرن هاست مردم رنگ های غذایی را به بعضی محصولات و غذاها اضافه می نمایند، اما نخستین اضافه کردن رنگ مصنوعی به مواد غذایی در سال 1856 از قطران ذغال سنگ رخ داد.

امروزه رنگ های غذایی از روغن تهیه می شوند. در طول سال ها صدها رنگ غذایی مصنوعی فراوری شده است، اما از آن موقع بعضی از آنها سمی معرفی گردیده اند. فقط تعداد انگشت شماری از رنگ های مصنوعی وجود دارد که هنوز در مواد غذایی استفاده می گردد. فراورینمایندگان مواد غذایی به طور معمول رنگهای غذایی مصنوعی را به رنگ های غذایی طبیعی مانند بتاکاروتن و عصاره چغندر ترجیح می دهند زیرا رنگ زنده تری فراوری می نمایند.

با این حال، در خصوص ایمنی رنگ های مواد غذایی مصنوعی اختلاف نظر وجود دارد. تمام رنگ های مصنوعی که در حال حاضر در مواد غذایی استفاده می گردد آزمایش سمیت شان روی حیوانات انجام می گردد. آژانس های نظارتی مانند سازمان غذا و داروی ایالات متحده و سازمان ایمنی غذایی اروپا، به این نتیجه رسیده اند رنگ ها خطرات قابل توجهی برای سلامتی ندارند، اما همه با این نتیجه گیری موافق نیستند.

جالب است بدانید بعضی از رنگ های غذایی در یک کشور بی خطر تلقی می شوند، اما در کشور دیگر مصرف آنها برای انسان منع شده است، بنابراین ارزیابی ایمنی آنها بسیار گیج نماینده است.

رنگ های مصنوعی که در حال حاضر در غذا استفاده می گردد چگونه اند؟

رنگ های غذایی زیر برای استفاده به وسیله سازمان ایمنی غذایی اروپا و سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شده اند:

قرمز شماره 3 (اریتروزین): رنگ قرمز گیلاسی که به طور معمول در فراوری آب نبات، بستنی و ژل های تزئین کیک استفاده می گردد.

قرمز شماره 40 (قرمز آلورارد): رنگ قرمز تیره که در نوشیدنی های ورزشی، آب نبات، چاشنی ها و غلات استفاده می گردد.

زرد شماره 5 (تارتازین): رنگ زرد لیمویی که در آبنبات، نوشابه، چیپس، ذرت بو داده و غلات یافت می گردد.

زرد شماره 6 (زرد غروب خورشید): رنگ زرد نارنجی است که در آب نبات، سس ها، کالاهای پخته شده و میوه های نگهداری شده استفاده می گردد.

آبی شماره 1 (آبی درخشان): رنگ آبی مایل به سبز که در بستنی، نخود فرنگی کنسرو شده، سوپ های بسته بندی شده، بستنی و مایه های بستنی استفاده می گردد.

آبی شماره 2 (نیلی کارمین): رنگ آبی سلطنتی که در آبنبات، بستنی، غلات و تنقلات یافت می گردد.

مشهورترین رنگ های غذایی عبارتند از: قرمز 40، زرد 5 و زرد 6. این سه رنگ 90 درصد کل رنگ غذایی مورد استفاده در ایالات متحده را تشکیل می دهند. چند رنگ دیگر در بعضی کشورها مورد تایید قرار گرفته است، اما در بعضی کشورهای دیگر ممنوع است.

سبز شماره 3 که با نام فست گرین هم شناخته می گردد مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا است، اما مصرف آن در اروپا ممنوع است. کینولین یلو، کارموئیزین و پونسو نمونه هایی از رنگ های خوراکی مجاز در اتحادیه اروپا است که در ایالات متحده مصرف آنها ممنوع است.

رنگ های غذایی باعث بیش فعالی در بچه ها حساس می شوند

در سال 1973، یک متخصص آلرژی بچه ها ادعا کرد بیش فعالی و مسائل یادگیری در بچه ها به دلیل رنگ مصنوعی و مواد نگهدارنده موجود در مواد غذایی است. در آن موقع دانش بسیار کمی برای حمایت از ادعای وی وجود داشت، اما بسیاری از والدین فلسفه این متخصص را پذیرفتند.

رژیم غذایی حذف به اسم درمانی برای اختلال بیش فعالی با کمبود توجه (ADHD) معرفی گردید. این رژیم غذایی همراه با چند ماده مصنوعی دیگر تمام رنگ های غذایی مصنوعی را حذف می کرد. یکی از نخستین مطالعات منتشر شده در سال 1978، هیچ تغییری در رفتار بچه ها هنگام دریافت دوز رنگ مواد غذایی مصنوعی به آنها نشان نداد.

از آن موقع، چندین مطالعه ارتباط کم، اما قابل توجهی بین رنگ های غذایی مصنوعی و بیش فعالی در بچه ها پیدا نموده است. یک مطالعه بالینی هم نشان داد حذف رنگ های خوراکی مصنوعی از رژیم غذایی همراه با ماده نگهدارنده ای بنام بنزوات سدیم علائم بیش فعالی را به مقدار قابل توجهی کاهش می دهد.

نتایج یک مطالعه کوچک نشان داد 73 درصد از بچه ها مبتلا به ADHD هنگام از بین بردن رنگ و مواد نگهدارنده مواد غذایی مصنوعی علائم را کاهش می دهند. علاوه براین، نتایج مطالعه دیگری نشان داد رنگ های غذایی همراه با بنزوات سدیم بیش فعالی را در بچه ها 3 ساله و گروهی از بچه ها 8 و 9 ساله افزایش می دهد.

با این حال، از آنجا که این شرکت نمایندگان در مطالعه مخلوطی از مواد دریافت نموده اند معین دلیل ایجاد بیش فعالی سخت است، بعلاوه تارترازین که به اسم زرد شماره 5 شناخته می گردد با تغییرات رفتاری از جمله تحریک پذیری، بی قراری، افسردگی و مشکل در خواب همراه است. علاوه بر این، در سال 2004 با انجام 15 تحقیق نتیجه گیری شد رنگ های غذایی مصنوعی باعث افزایش بیش فعالی در بچه ها می شوند.

با این حال به نظر می رسد همه بچه ها در برابر رنگ های غذایی واکنش یکسانی ندارند. محققان دانشگاه ساوت همپتون یک مولفه ژنتیکی را پیدا کردند که معین می نماید چگونه رنگ های غذایی بر کودک تاثیر می گذارند. در حالی که اثرات حاصل از رنگ های خوراکی در بچه ها مبتلا به بیش فعالی و فاقد ADHD مشاهده شده است به نظر می رسد بعضی از بچه ها در مقایسه با سایر بچه ها نسبت به رنگ ها بسیار حساس تر هستند.

علیرغم این هم سازمان غذا و داروی آمریکا هم سازمان ایمنی غذای اروپا اظهار داشتند در حال حاضر شواهد کافی برای نتیجه گیری در خصوص ایمن نبودن رنگ های غذایی غذایی وجود ندارد. آژانس های نظارتی با این فرض کار می نمایند یک ماده تا زمان اثبات مضر بودن آن بی خطر است. با این حال، به طور قطع شواهد کافی برای ایجاد نگرانی وجود دارد.

جالب است در سال 2009 دولت انگلیس تشویق فراورینمایندگان مواد غذایی برای یافتن مواد جایگزین برای مواد غذایی رنگی را شروع کرد. از سال 2010، در بریتانیا هشدار روی برچسب هر غذایی که حاوی رنگ های غذایی مصنوعی باشد الزامی است.

آیا رنگ های غذایی باعث سرطان می شوند؟

ایمنی رنگ های غذایی مصنوعی بسیار بحث برانگیز است. با این حال، مطالعاتی که ایمنی رنگ های غذایی را مورد ارزیابی قرار داده اند شامل مطالعات طولانی مدت روی فاز حیوانی است. جالب توجه است مطالعات روی استفاده از رنگ های آبی 1، قرمز 40 ، زرد 5 و زرد 6 هیچ شواهدی دال بر اثرات سرطان زا نشان نداده اند. با این وجود، سایر رنگ ها بیشتر نگران نماینده هستند.

نگرانی در خصوص آبی شماره 2 و قرمز شماره 3

یک مطالعه حیوانی روی آبی شماره 2 نشان داد از نظر آماری افزایش قابل توجهی در تومورهای مغزی در گروه با دوز بالا در مقایسه با گروه های کنترل وجود دارد، اما محققان نتیجه گرفتند شواهد کافی برای معین اینکه آیا رنگ آبی شماره 2 باعث تومورها شده است وجود ندارد.

سایر مطالعات هم در خصوص رنگ آبی شماره 2 هیچ عوارض جانبی مشاهده نکردند. اریتروسین که به آن رنگ قرمز با شماره 3 هم می گویند بحث برانگیزترین ماده رنگی است. خطر ابتلا به تومورهای تیروئید در موش های صحرایی نر که اریتروسین به آنها داده شد افزایش یافت. بر اساس این تحقیق سازمان غذا و داروی آمریکا در سال 1990 ممنوعیت استفاده نسبی این ماده رنگی را صادر کرد، اما بعدا این ممنوعیت لغو شد.

آنها پس از آنالیز تحقیقات نتیجه گرفتند تومورهای تیروئید مستقیم به وسیله این رنگ مصنوعی ایجاد نشده است. در ایالات متحده رنگ قرمز با شماره 3 بیشتر با رنگ قرمز با شماره 40 جایگزین شده است، اما هنوز هم در آب نبات ها و بعضی بستنی ها استفاده می گردد.

بعضی از رنگ ها حاوی آلاینده های سرطانی است

در حالی که بیشتر رنگ های خوراکی هیچ گونه اثر سوء در مطالعات سمیت ایجاد ننموده اند، اما نگرانی در خصوص آلاینده های احتمالی رنگ ها همچنان وجود دارد.

رنگ های قرمز 40، زرد 5 و زرد 6 ممکن است حاوی آلاینده هایی از جمله مواد سازنده سرطان باشند. بنزیدین، آمینوبی فنیل - 4 و آمینوازوبنزن - 4 مواد سرطان زایی هستند که در رنگ های غذایی یافت می شوند. این آلاینده ها در رنگ ها مجاز هستند زیرا در مقادیر کم و ایمن موجود هستند.

تحقیقات بیشتری ضروری است

مصرف مواد غذایی مصنوعی به ویژه بین بچه ها رو به افزایش است. مصرف بیش از حد مواد غذایی حاوی آلاینده ها خطراتی برای سلامتی به همراه دارد.

با این حال، به استثنای رنگ قرمز شماره 3 در حال حاضر هیچ دلیل قانع نماینده ای مبنی بر ایجاد سرطان در مواد غذایی مصنوعی وجود ندارد. با این وجود توجه داشته باشید بیشتر مطالعات ارزیابی ایمنی رنگ های غذایی دهه های قبل اجرا شده است.

از آن موقع به بعد مصرف رنگ ها به طرز چشمگیری افزایش یافته است و اغلب چندین رنگ غذایی همراه با مواد نگهدارنده دیگر در یک ماده غذایی ترکیب می شوند.

آیا رنگ های غذایی باعث آلرژی می شوند؟

بعضی از رنگ های خوراکی مصنوعی واکنش های آلرژیک ایجاد می نمایند. در مطالعات متعدد نشان داده شده است رنگ زرد شماره 5 معروف بع تارتازین کهیر و علائم آسم را ایجاد می نماید.

جالب اینجاست به نظر می رسد افرادی که نسبت به آسپرین حساسیت دارند به این رنگ هم حساسیت نشان می دهند. در مطالعه ای که در افراد مبتلا به کهیر مزمن یا ورم انجام شد 52 درصد واکنش آلرژیک به رنگ های غذایی مصنوعی داشتند. بیشتر واکنش های آلرژیک زندگی فرد را به طور جدی تهدید نمی نمایند.

با این حال، در صورت داشتن علائم آلرژی حذف مواد غذایی مصنوعی از رژیم غذایی گزینه مفیدی است. رنگ قرمز 40 ، زرد 5 و زرد 6 از جمله رنگ هایی هستند که بیشتر مورد مصرف قرار می گیرند و 3 ماده ای هستند که به احتمال زیاد باعث واکنش آلرژیک می شوند.

آیا باید از مصرف رنگ های غذایی خودداری کنید؟

نگران نماینده ترین ادعا در خصوص رنگ های غذایی مصنوعی این است که باعث سرطان می شوند. با این حال، شواهد برای اثبات این ادعا ضعیف است.

بر اساس تحقیقاتی که در حال حاضر در دسترس است بعید به نظر می رسد مصرف رنگ های غذایی باعث سرطان شوند. بعضی از رنگ های غذایی در بعضی افراد واکنش های آلرژیک ایجاد می نمایند، اما اگر علائم آلرژی ندارید دلیلی مبنی بر حذف آنها از رژیم غذایی خود وجود ندارد. ادعای مربوط به رنگ های خوراکی که قوی ترین علم را در خصوص آن ایجاد می نماید، ارتباط بین رنگ های غذایی و بیش فعالی در بچه ها است.

نتایج چندین مطالعه نشان می دهد رنگ های غذایی بیش فعالی را در بچه ها مبتلا به ADHD و بدون آن افزایش می دهند اگرچه به نظر می رسد بعضی از بچه ها حساسیت بیشتری نسبت به سایر آنها دارند.

اگر فرزند شما رفتاری بیش فعالانه یا پرخاشگرانه دارد حذف مواد غذایی مصنوعی از رژیم غذایی گزینه مفیدی است.

دلیل استفاده از مواد رنگی در غذاها بخشیدن جذابیت بیشتر به آنهاست. با این وجود، شواهد کافی برای اثبات اینکه همه باید از مصرف رنگ های غذایی مصنوعی اجتناب نمایند وجود ندارد. بزرگترین منابع رنگ های غذایی غذاهای فرآوری شده ناسالم هستند که تاثیرات منفی دیگری بر سلامتی دارند. حذف غذاهای فرآوری شده از رژیم غذایی و تمرکز روی غذاهای کامل و سالم سلامت کلی را بهبود می بخشد.

غذاهای کامل سالم به طور طبیعی فاقد رنگ هستند

برترین روش برای حذف رنگ های غذایی مصنوعی از رژیم غذایی تمرکز بر خوردن غذاهای کامل و فرآوری نشده است. برخلاف غذاهای فرآوری شده بیشتر غذاهای کامل بسیار مقوی هستند. در اینجا چند ماده غذایی وجود دارد که به طور طبیعی فاقد رنگ هستند:

لبنیات و تخم مرغ: شیر، ماست ساده، پنیر، تخم مرغ، پنیر کلبه.

گوشت و مرغ: مرغ، گوشت گاو و ماهی تازه.

آجیل و دانه ها: بادام بدون افزودنی، آجیل ماکادامیا، بادام هندی، گردو، تخمه آفتابگردان.

میوه ها و سبزیجات تازه: همه میوه ها و سبزیجات تازه.

غلات: جو دو سر، برنج قهوه ای، کینوا و جو.

حبوبات: لوبیای سیاه، لوبیای کلیه، نخود، لوبیا دریایی و عدس.

اگر می خواهید تمام رنگ های موجود در رژیم غذایی را حذف کنید همواره قبل از خرید برچسب روی محصولات را بخوانید. بعضی از غذاهای به ظاهر سالم هم حاوی رنگ های غذایی مصنوعی هستند.

در انتها

هیچ دلیل قطعی مبنی بر خطرناک بودن رنگ های غذایی برای بیشتر افراد وجود ندارد. با این وجود، ممکن است در بعضی افراد واکنش های آلرژیک و در بچه ها حساس بیش فعالی ایجاد نمایند. با این حال، بیشتر رنگ های غذایی در غذاهای فرآوری شده ناسالم وجود دارد که به هر حال باید از مصرف آنها اجتناب گردد. در عوض، بر خوردن غذاهای کامل مغذی که به طور طبیعی فاقد رنگ هستند تمرکز کنید.

sharj10.ir: شارژ 10 | مجله گردشگری و مسافرتی

liso.ir: لیسو | وبلاگ دانشجویان رشته معماری

mnab.ir: مجله مدیریت ناب، مدرنترین روش ها و تکنیک ها در علم مدیریت جدید

منبع: همگردی
انتشار: 7 اردیبهشت 1401 بروزرسانی: 7 اردیبهشت 1401 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 151032

به "آیا رنگ های غذایی مضر هستند؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آیا رنگ های غذایی مضر هستند؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید