کمپینگ در طبیعت چطور است؟ - مجله سرگرمی

داستان کمپینگ از کجا آغاز شد؟

توماس هلدینگ قایقرانی بود که در قرن 19 در انگلیس زندگی می کرد. او از بچگی به همراه پدر و مادرش سفرهای زیادی را به طبیعت تجربه کرده بود. در یکی از روزهای دهه 1880 توماس تصمیم گرفت در کنار همان رودخانه ای که در آن قایقرانی می کرد استراحت کند و ساحل رودخانه را برای ماندن و تفریح انتخاب کرد. بعد از آن، چند بار دیگر هم تعطیلاتش را در کنار ساحل رودخانه گذراند و قایقران های دیگر هم کم کم به این شکل از تفریح علاقه مند شدند. بعد از مدتی، توجه مردم عادی هم به ماندن در ساحل رودخانه جلب شد. وسایلی که مردم برای کمپینگ های اولیه از آن استفاده می کردند بسیار سنگین و حمل آنها خیلی سخت بود. اما مردم به تدریج یاد دریافتد برای زمان استراحت بهتر است وسایل سبک تری استفاده نمایند که حمل آن با قایق هم راحت باشد. کمپینگ رفته رفته به فعالیت و تفریحی محبوب در بین مردم جهان تبدیل شد و در سال 1932 فدراسیون بین المللی سفرهای کمپینگی هم تاسیس شد و هر سال پیشرفت های زیادی در این زمینه به وجود آمد. کمپینگ هنوز هم یکی از پرطرفدارترین روش های سفر در کشورهای مختلف جهانست.

تجهیزات کمپینگ

بعید است بخواهید مانند اولین مردمی که به کمپینگ می رفتند وسایل سنگین و زیاد همراه خود ببرید! برای کمپینگ باید تا جای ممکن سبک سفر کنید. همه ما حداقل یک بار تجربه سفری را داشته ایم که در آن آنقدر با خودمان وسیله داشته ایم که انگار قرار است ماه ها در یک آبادی دور افتاده یا بیابانی بی آب و علف زندگی کنیم! در چنین سفری وسایلی را همراه خود برده بودیم که اگر هر لحظه به یک مهمانی مهم دعوت می شدیم یا تصمیم می گرفتیم مردم یک شهر را به شام دعوت کنیم یا کتابخانه ای در آن بیابان بسازیم به اندازه کافی لباس و وسایل پخت و پز و کتاب داشتیم! اما برای کمپینگ باید قید تمام این لوازم غیر ضروری و دست و پا گیر را بزنیم. به طور کلی، وسایل مورد نیاز برای هر سفری را زمان سفر، مقصد و مدت اقامت معین می نمایند. اما برای هر کمپینگی یک سری وسیله وجود دارد که هر طبیعت گردی فارغ از اینکه کجا می رود یا چند روز در سفر است باید به همراه داشته باشد. وسایل عمومی که برای کمپینگ نیاز دارید این وسایل هستند:

کیسه خواب و چادر: اولین وسیله ای که در کمپینگ نیاز دارید کیسه خواب است. اگر با تور سفر می کنید یا سایر افراد گروه چادر به همراه دارند دیگر نیازی نیست که شما هم چادر داشته باشید (در بعضی از تورها به کیسه خواب هم نیاز ندارید زیرا از طرف برگزارنمایندگان تور تامین می شود). ولی یادتان باشد که کیسه خواب وسیله ای است که در خیلی از سفرهای تورهای طبیعت گردی به آن نیاز دارید.

کفش مناسب پیاده روی: کمپینگ در واقع سفر به دل طبیعت است، پس در چنین سفرهایی قرار است در جهتهای جنگلی یا جاده هایی راه بروید که حتما نیاز به کفش مناسب دارید. به همراه داشتن یک جفت صندل یا دمپایی هم فکر خوبی است مخصوصا اگر به منطقه ای می روید که در کنار آبشار یا رودخانه است.

زیرانداز: زیرانداز فومی برای سفرهایی با سبک کمپ مناسب است. زیرانداز علاوه بر اینکه زمین زیر کیسه خواب را نرم می نماید باعث می شود سرمای زمین هم به بدن شما نرسد و در نتیجه راحت تر بخوابید. اگر چادر به همراه دارید بهتر است برای چادر هم زیراندازی داشته باشید تا هم سطح زیر چادر صاف تر شود و هم چادرتان آسیب نبیند.

آب و مواد خوراکی: غذا در سفر مهم اما مهم تر از آن آب است. بهتر است همواره دو برابر میزان مصرف معمولی آب در کمپینگ به همراه داشته باشید. مخصوصا اگر از نزدیک ترین منطقه مسکونی فاصله زیادی دارید. استفاده از کنسرو در کمپینک می تواند بسیار به شما یاری کند. اما اگر با تور و به صورت گروهی کمپ می کنید فقط کافیست قمقمه آب شخصی خودتان را به همراه ببرید و خوراکی های ساده ای مانند دانه های روغنی.

جعبه یاری های اولیه: می توانید یک جعبه یاری های اولیه کوچک برای خودتان بسازید که داروهای لازم، چسب زخم، پماد سوختگی، دستمال کاغذی و سایر وسایل بهداشتی مورد نیازتان را در آن بگذارید.

ظروف غذاخوری شخصی: در سفرهای کمپینگی ظروف غذاخوری و لیوان شخصی یادتان نرود. می توانید برای تجهیز بیشتر چاقوی همه کاره هم با خود بردارید.

تجهیزات الکترونیکی: اگر اهل عکاسی هستید حتما در هر سفری دوربین عکاسی به همراه دارید. اما توصیه می کنیم در کمپینگ دوربین عکاسی با لنزهای عظیم و سنگین و کیف های دوربین دست و پا گیر با خود نبرید. وسیله ای که خیلی در این سفرها به کار شما می آید پاور بانک است. به همراه داشتن هدلمپ یا چراغ قوه و باطری هم فکر خوبی است.

لباس: تا جایی که می توانید لباس کم بردارید. شما در هر سفری نهایتا به دو دست لباس نیاز دارید: یک دست لباسی که به تن دارید و یک دست لباس اضافه. هر چند ممکن است از آن لباس های اضافه هم استفاده نکنید، بهتر است احتمال پاره یا خیس شدن لباس را در نظر بگیرید. اگر احتمال بارندگی در سفرتان وجود دارد لباس گرم، بارانی یا بادگیر هم به همراه داشته باشید. در فصل گرم، عینک آفتابی و کلاه لبه دار را از قلم نیاندازید.

کوله پشتی: حالا که همه وسیله ها را جمع کردید ضروری است تا آنها را در یک کوله پشتی مناسب بگذارید و راهی سفر هیجان انگیزتان بشوید.

کجا کمپ بزنیم؟

اگر تا به حال به چنین سفری نرفته اید توصیه می کنیم بار اول کمپینگ را با یک تور قابل اطمینان و حرفه ای تجربه کنید. زیرا کمپ زدن در طبیعت قواعد و قوانین خاص خود را دارد که رعایت نکردن آنها به معنی تن دادن به خطر است. پس بهتر است یا حرفه ای باشید یا با حرفه ای ها سفر کنید. مثلا در هنگام کمپ باید توجه داشته باشید که چادرتان را زیر درخت ها برپا نکنید. همچنین باید آنقدر تجربه داشته باشید که بدانید کدام منطقه برای کمپ مطمئن و امن است. حرفه ای ها خوب می دانند در کدام جهت کمپ بزنند که هم آرام و خلوت باشد و هم در معرض دید و امن. پس سفر با تور برای کمپینگ یک انتخاب بسیار خوب است.

ترفندهای کمپینگ

• در شب مانی های کوتاه مدت، بهتر است فقط لوازم ضروری را از کوله خارج کنید و پس از استفاده، مجددا در کوله قرار دهید تا صبح روز بعد زمان کمتری صرف جمع کردن وسایل کنید.
• دیواره داخلی چادر را در زمان بارندگی و تعرق لمس نکنید، زیرا سطح داخلی چادر آغاز به چکه می نماید.
• بهتر است در زمان استراحت در چادر، یک چراغ قوه یا چراغ پیشانی، یک قمقمه و هر آنچه را که ممکن است در شب به آن نیاز پیدا کنید در دسترس قرار دهید.
• یادتان باشد معمولاً در طبیعت باید آماده تغییرات ناگهانی هوا باشید. در بیشتر محیط های طبیعی، باید آمادگی سرمای شبانه را داشته باشید.
• با لباس مرطوب (حتی رطوبت خیلی کم) داخل کیسه خواب نروید. چون باعث می شود بیشتر احساس سرما کنید.
• تا جای ممکن با لباس کم و راحت داخل کیسه خواب بروید. لباس های حجیم و گرم باعث می شوند داخل کیسه خواب عرق کنید و در نتیجه لباس های تان مرطوب شود و احساس سرما کنید.
• برای داشتن خواب راحت در کمپینگ سعی کنید در طول روز حسابی کوهنوردی کنید، در طبیعت گشت بزنید و حتی در صورت تمایل و امکان شنا کنید. در این حالت هم حسابی از سفرتان لذت می برید و هم شب با خستگی شیرین به راحتی به خواب می روید.
• عدم برپایی چادر در زیر درختان. این عمل هر چند که در ابتدا مانع ریزش نزولات جوی بر روی چادر می شود؛ ولی در صورت بارندگی و تشکیل قطرات عظیمتر بر روی برگ درختان و ریزش آن ها بر روی چادر، باعث خیس شدن بیشتر آن می شود.
• عدم برپایی چادر در جهت حرکت حیوانات وحشی منطقه و در نظر دریافت فاصله مطمئن عدم دسترسی حیوانات اهلی.
• داشتن دسترسی مناسب به آب آشامیدنی.
• در معرض دید بودن محل استقرار، به امنیت و احتمالاً راحتی جستجو برای گروه های امداد و نجات یاری خواهد نمود.
• محل چادر می بایست در معرض خطر ریزش سنگ، بهمن و … نباشد.
• چادر حتی المقدور نباید در جهت رفت و آمد کوه نوردان دیگر یا افراد محلی قرار گیرد.
• استفاده از زیرانداز مناسب (sleeping pad) برای جلوگیری از نفوذ سرمای زمین به کیسه خواب (sleeping bag) و نرمی بیشتر محل استراحت.
• دیواره داخلی چادر را در زمان بارندگی و تعرق لمس نکنید، زیرا سطح داخلی چادر آغاز به چکه کردن می نماید.
• رعایت نظافت کامل در محل استقرار، بالاخص داخل چادر.
• انتقال کفش ها، کوله، کیسه خواب و هر وسیله دیگر به داخل چادر برای جلوگیری از نفوذ باران، رطوبت شب هنگام مناطق کوهستانی، ورود جانوران گزنده کوچک و سرقت احتمالی آن.
• در صورتیکه مجبور به قرار دادن وسایل در خارج از چادر باشیم، این کار باید به نحوی انجام شود که امکان ورود جانوران گزنده و آب باران به داخل آنها منتفی شود. مثلاً کفش ها را در کیسه ای محکم قرار دهید، در کوله ها را ببندید و کیسه خواب را جمع کرده و در کیسه مخصوص بگذارید و از قلم نیاندازید که قبل از پوشیدن لباس ها و کفش ها آنها را خوب تکان دهید.
• بهتر است در زمان استراحت در چادر، یک چراغ قوه یا چراغ پیشانی یک قمقمه و هر آنچه را که ممکن است در شب بدان نیاز پیدا کنید، طوری در دسترس قرار دهید که در تاریکی مطلق نیز قادر به استفاده از آن ها بوده و به راحتی آن ها را بیایید.
• در هوای سرد و در کیسه خواب معمولاً سرما از قسمت انتهایی نفوذ کرده و موجب آزار می شود. به پا کردن جوراب گرم و خشک (ترجیحاً جوراب پر) و به دست کردن یک جفت دستکش در طول شب یاری به سزایی می نماید.
• در شب مانی های کوتاه مدت و بین راهی (یک شب)، بهتر است که فقط لوازم ضروری را از کوله خارج و پس از استفاده، مجدداً در کوله قرار دهیم؛ تا اولاً صبح روز بعد زمان کمتری صرف برچیدن وسایل شود، ثانیاً در صورت وقوع خطر، احتمال نجات وسایل بیشتر شود، ثالثاً در فضای خلوت و مرتب، شخص احساس آسایش بیشتری نسبت به فضای شلوغ و درهم و برهم خواهد داشت.
• در هوای سرد استفاده از یک چشم بند که پلک ها را گرم نگه دارد یاری قابل توجهی به استراحت چشم ها می نماید.
• بیشترین اتلاف گرمایی به وسیله سر انجام می شود. به سر گذاردن یک کلاه پشمی یا بافتنی تا حدود زیادی از اتلاف گرما جلوگیری خواهد نمود.
• اگر در ارتفاعات بالا و سرمای زیاد، کفش های خود را هنگام خواب در آورید، با یخ زدن کفش ها و مسائل مرتبط با آن (سرمازدگی پاها و…) روبرو خواهید شد. پس در این مواقع بهتر است کیسه ای روی کفش ها کشیده و با کفش به داخل کیسه خواب بروید. یا در صورت وجود جای کافی در داخل کیسه خواب، می توان کفش ها را از پا بیرون آورده و آن ها را در یک کیسه قرار داد و سپس به داخل کیسه خواب منتقل کرد تا از یخ زدگی آن ها جلوگیری شود.
• یکی از مسائلی که در سفرهای طبیعتگردی ممکن است دچار آن شوید، گزش کک است. جهت جلوگیری از گزش کک در سفرهای کمپینگ مطلب راه های مقابله با کک را مطالعه کنید.

زیرسازی چادر:

تسطیح مناسب زیر چادر (برای راحتی بیشتر)، چه از نظر عوارض طبیعی مثل سنگ و خاشاک و چه از نظر شیب (سطح زیر چادر تقریباً باید موازی افق محلی باش).

استفاده از یک نایلون عظیم در زیر چادر برای جلوگیری از نفوذ رطوبت زمین به داخل و عدم آسیب پذیری کف چادر.

در صورت امکان از جابجایی سنگ هایی که ریشه در خاک دارند خودداری کنید، زیرا معمولاً محل لانه حشرات و خزندگان است.

برپایی چادر:

محور طولی چادر باید به گونه ای قرار گیرد که دهانه ورودی چادر در معرض باد (جهت غالب باد) نباشد.

در زمان برپایی چادر، حتی المقدور طناب های مهار به گونه ای محکم شود که سطح بیرونی چادر (سقف) عاری از هر گونه چین و چروک و پستی و بلندی باشد (برای جلوگیری از تجمع آب روی چادر در هنگام بارندگی).

چند سنگ عظیم بر روی میخ های مهار چادر به منظور ایجاد مقاومت بیشتر قرار دهید. سنگ ها باید به نحوی قرار گیرند که کمترین تماس را با طناب مهار داشته باشند؛ زیرا در صورت وقوع باد، سایش طناب به سنگ، باعث پارگی طناب و خوابیدن چادر می شود (در صعودهای زمستانه از کلنگ، بعنوان مهار چادر استفاده می شود).

در شرایط طوفانی و اضطراری که خطر شکستن تیرک ها، پاره شدن چادر یا حتی عدم امکان برپایی چادر وجود دارد، می توان بدون استفاده از تیرک ها تنها از پارچه چادر استفاده کرده و به داخل آن خزید. در این حالت بدن شخص حکم تیرک را خواهد داشت.

ایجاد راه آب و کانال دور چادر و ایجاد شیب مناسب به منظور راهنمایی آب باران احتمالی.

ایمنی کمپ:

پاشیدن مقداری توتون بصورت کمربندی در اطراف چادر، مانع از نزدیک شدن مار به داخل چادر می شود.

بسته بودن در چادر، بخصوص در فصول گرم و در مناطق خشک (برای جلوگیری از ورود مار و سایر جانوران گزنده) یکی از مهم ترین موارد می باشد.

قرار دادن مواد غذایی در محلی که از دسترس حیوانات به دور باشد، مثل آویزان کردن آنها از درخت و در ارتفاع مناسب.

عدم استفاده از چراغ های خوراک پزی و روشنایی گازی، نفتی، بنزینی، الکلی و… در چادر (بطور کلی هر نوع وسیله روشنایی و گرمایشی که دارای شعله باشد) به دلیل خطر بالقوه ایجاد حریق و خطر گازگرفتگی. در صورت اجبار، حتماً یکی از پنجره ها و یا در چادر را باز بگذارید تا تهویه هوا به خوبی انجام پذیرد. از سویی از استقرار صحیح و استحکام موقعیت چراغ اطمینان حاصل نمایید (در چادرهایی که در راس چادر یک قلاب تعبیه شده است، می توان از لامپ های LED آویز، جهت روشنایی استفاده نمود).

و …

نکته آخر

همان طور که گفتیم، کمپینگ یعنی مهمان طبیعت شدن. پس سعی کنیم مهمان های خوبی باشیم و طوری محل کمپ را ترک کنیم که انگار هیچ وقت آنجا نبوده ایم. حتما کیسه زباله به همراه داشته باشیم تا طبیعت را همان طور که بوده تمیز نگه داریم و به نحوی از آن مراقبت کنیم که جز ردپا اثر دیگری از ما در طبیعت باقی نماند.

فرقی نمی نماید بار اولی است که می خواهید به کمپینگ بروید یا قبلا به چنین سفری رفته اید، اگر دوست دارید یک کمپینگ هیجان انگیز و به یادماندنی را تجربه کنید، خبرنگاران تورهای اوروست تا چناربن و دریاچه گهر را به شما پیشنهاد می نماید. انتخاب شما کمپینگ در اعماق جنگل است یا در کنار دریاچه؟

sharj10.ir: شارژ 10 | مجله گردشگری و مسافرتی

liso.ir: لیسو | وبلاگ دانشجویان رشته معماری

mnab.ir: مجله مدیریت ناب، مدرنترین روش ها و تکنیک ها در علم مدیریت جدید